دنیای تبلیغات – شاید نگاهی به چهرههایی که این روزها سر از بیلبوردها و نشریات تبلیغاتی و برندهای مختلف درآوردهاند، این شبهه را به وجود آورد که دنیای هنر به مذاق خیلیها خوش نیامده است و با پا گذاشتن به عرصه مدلینگ قصد دارند دنیای جدیدتری را تجربه کنند.
حضور هنرمندان موسیقی در دنیای تبلیغات
در میان اهالی موسیقی که در چند سال گذشته به این حرفه روی آوردهاند میتوان به رضا گلزار، رضا یزدانی و… اشاره کرد.
با وجودی که مدلینگ در ایران قدمت چندانی ندارد ولی کمکم میرود که به یکی از حرفهایترین مشاغل ایران تبدیل شود. چرا که راه ورود به این عرصه بر خلاف راهی که به سینما و همین طور راهی که به سمت موسیقی میرود، بسیار سختتر است و شرایطی دشوارتر و پیچیدهتر دارد.
اما اینکه واقعا چه دلیلی وجود دارد و جذابیت این حرفه چقدر بیشتر از حرفههای هنری است که بازیگران و خوانندهها را به سمتوسوی خود جلب کرده است، سوالی است که اذهان خیلیها را پر کرده است.
کاری حاشیهای
از میان خوانندههایی که این حرفه را نیز همراه با شغل اصلی خود دنبال میکنند، میتوان به رضا یزدانی اشاره کرد. او پیش از این که از طرف یک شرکت چرم به همکاری دعوت شود، با پوششی که داشت، توانست نظر مدیران آن شرکت را به خود جلب کند.
او اما مدل بودن را به عنوان شغل نپذیرفته است و به آن به دیده حرفه و درآمدزایی نگاه نمیکند. خود در این باره میگوید: هیچ وقت نتوانستم به مدلینگ به عنوان یک شغل نگاه کنم چرا که این کار واقعا حرفه من نیست و اصلا کار من مدلینگ نیست.
من یک خواننده و به عبارتی دیگر، یک آهنگسازم اما در کنار حرفه خود با یک شرکت چرم نیز همکاری میکنم. لباسهای چرم این شرکت را در مناسبتها و کنسرتهایم میپوشم و همین طور مشاور هنری و مشاور تبلیغات و بازرگانی آنها هستم.
وی در ادامه با اشاره به اینکه در مراسم مختلف نیز از لباسهای این شرکت استفاده میکند، میگوید: این کار نه تنها برای من هزینه بر نیست، بلکه بابت پوشیدن لباسهای این شرکت، از آنها پول هم میگیرم و آنها طی قرارداد یک ساله این دستمزد را به من پرداخت میکنند.
یزدانی معتقد است که مدلینگ بودن او تا به حال هیچ تاثیری در خواننده بودن او و یا بالا و پایین رفتن سطح کیفی موسیقی او نداشته است و در این باره ادامه میدهد: این کار در واقع یک کار حاشیهای در کنار کار موسیقی برای من است، مثل همه هنرمندان دیگر!
هویت و سنگینی خودم را حفظ کردهام
این خواننده بعد از اینکه لباسهای این شرکت را پوشید و به نوعی کالای آنها را تبلیغ کرد، با پیشنهادات بسیاری از سوی شرکتها و برندهای مختلف مواجه شد اما هیچ یک از آنها را جدی نگرفت. چون بر این باور است که برند آنچه که قرار است او تبلیغش کند، برایش از اهمیت ویژهای برخوردار است.
او در این باره میگوید: من که نمیتوانم بروم برای مثلا شرکتی مثل سس مایونز و یا کارخانه چای یا مبلمان تبلیغ کنم. شرکتی که قرار است من با آن همکاری کنم، باید شرکتی باشد که به موقعیت من لطمه نزند.
درخصوص پوشاک چرم و اینکه چرا من در کنسرتهایم لباسهای این شرکت را میپوشم و به نوعی آنها را تبلیغ میکنم، باید بگویم که به دلیل علاقه مندی من به این نوع از پوشاک است. من کار چرم را خیلی دوست دارم و به همین دلیل قبول کردم که در کنسرتهایم از لباسهای چرم استفاده کنم.
وی همچنین ادامه میدهد: همکاری با این شرکت به این معنا نیست که من مانکن این شرکتم، و در ژورنالهای آنها عکس میگیرم و به تبلیغ میپردازم. تبلیغات من در حد همان پوشیدن لباس در کنسرت و… است.
تاکنون هم برایم این فرصت فراهم نشده که بخواهم از این دست کارها برای مدلینگ بکنم. اصلا هم دوست ندارم بروم برای شرکتی کار کنم که من را وادار کنند کیف دستم بگیرم یا کت روی دستم بیندازم و یک عکس بیندازم که جنسی را تبلیغ کنم.
دوست دارم در عین اینکه به خودم، شعورم و به مردم احترام میگذارم، هویت و سنگینی خود را حفظ کرده و یک کار خوب و در خور شأنم انجام بدهم. این در حالی است که متاسفانه در ایران مدلینگ برای خیلیها جا نیفتاده است. من خودم را یک مدل نمیدانم و فقط میتوانم بگویم در کار تبلیغ شرکتی همکاری میکنم.
بازهم چرم پوشان
اینکه لباسهای یک شرکت توسط یک فرد و یا یک گروه پوشیده شود و به مردم معرفی شود، محدود به افراد خاصی میشود که از این میان میتوان به اعضای گروه موسیقی پاپ آریان اشاره کرد که البته مدتی است از هم پاشیدهاند.
اعضای این گروه در کنسرتهای خود به پوشیدن لباسهای چرم یک شرکت معروف اقدام میکردند. علی پهلوان در این باره میگوید: ما در چند کنسرت، لباسهای یک شرکت چرم را به پیشنهاد این شرکت پوشیدیم و این شرکت در واقع اسپانسر کنسرتهای ما بود. ما مانکن این گروه نبودیم و در هیچ یک از ژورنالهای پوشاک این شرکت، حضور نداریم، بلکه فقط به عنوان کسانی که برای تبلیغ این شرکت کمک کردیم.
البته این اتفاق طی چند کنسرت برای ما افتاد. از روزهای اول، گروه آریان لباسهای چرم این شرکت را میپوشید. این به این معنا نبود که ما نسبت به این شرکت تعهد خاصی داشته باشیم. این شرکت فقط برای ما لباس تهیه میکرد و ما فقط اسم آن را درکنسرت میآوردیم.
حسین استیری را هم میتوان به جمع مدلینگهای تبلیغاتی اضافه کرد. او یکی ازخوانندههایی است که از همان روزهای اول موسیقی خود، کار مدلینگ هم کرد و خیلیها با شنیدن نام او به یاد مردی میافتادند که در کنار یک اسب قهوهای رنگ، لباس چرم زیبایی پوشیده و به دوربین لبخند میزند.
من مانکن هستم
حسین استیری از معدود کسانی است که با برندهای مختلفی در ایران همکاری کرده است و خود را مانکن میداند و در این باره میگوید: شاید در ابتدا به دلیل عدم شناختی که داشتم، خیلی برایم مهم نبود که با کدایک از برندها و یا شرکتها دارم کار میکنم.
وی درباره دستمزد یک مانکن میگوید: وضعیت دستمزد این روزها برای مانکنها بهتر از قبل شده است. پیشترها اصلا قضیه دستمزد مطرح نبود و فقط چون یک تیزر تبلیغاتی از شبکههای مختلف تلویزیون پخش میشد برایم مهم بود.
استیری با اشاره به اینکه در آن زمان تنها مانکن یک شرکت پوشاک چرم بوده است، میگوید: این حرفه کمکم در ایران شناخته شد، تا جایی که این روزها پیشنهادات زیادی از شرکتها و برندهای مختلف دارم و به زودی با آنها وارد مذاکره خواهم شد.
هنوز قرارداد خاصی نبستهام اما معتقدم که این قضیه تاثیر زیادی بر کار هنری آدم دارد. اصلا اینکه یک شرکت مانکن داشته باشد و آن مانکن هم یک هنرمند مشهور باشد، فروش خوبی را از آن خود خواهد کرد.مطمئن باشید اگر تاثیر نداشت، دیگر هیچ شرکتی به چنین کاری ادامه نمیداد.
فرق تبلیغات با مدلینگ
محمدرضا گلزار هم یک پای همه تبلیغاتی است که در ایران به دنبال مانکنهای خوش تیپ هستند اما نهایتا پاسخ او به تمامی برندهایی که به او پیشنهاد میدهند، یک چیز است: نه!
او این مدلینگ بودن را به عنوان حرفه قبول ندارد ولی خود را به عنوان بازیگری که میتواند روی این قضیه مانور بدهد، به قدری شناخته است که روی پیشنهاداتی که به او میشود فکر کرده و دست به انتخاب میزند.
با این حال مدلینگ را گامی مثبت برای تبلیغات در ایران میداند.
اما همچنان بر این اصل هم معتقد است که بازیگری و مدلینگ دو مقوله جدا از هم بوده و هیچ ربطی به هم ندارند. وی در این باره میگوید: هنوز بحث مدلینگ در ایران جا نیفتاده است. همه فکر میکنند که یک مدل فقط میرود جلوی دوربین میایستد و عکس میاندازد.
در حالی که در همه جای دنیا مدلها، آموزش میبینند. مدل حرف زدن، غذا خوردن، راه رفتن، نگاه کردن و… همگی زیر نظر مربیان این عرصه، به فرد مورد نظر آموزش میدهند و همه رفتارشان مثل یک مدل است.
گلزار البته تاکید میکند: معتقدم که تبلیغات با مدلینگ فرق دارد.به نظر من مدل کسی است که حتی اگر صورت خوبی نداشته باشد، نگاه، ژست، فیگور، رفتار و حداقل اندام مناسبی دارد.