محمد رضا گلزار؛ توهّم برند!/ وقتی نقطه ضعف گلزار در تبلیغ بولد می شود / بخشی از یادداشت امیرحسین نوریان سردبیر دنیای تبلیغات درباره پرسونال برند گلزار ماهنامه تخصصی در دنیای تصویر

دنیای تبلیغات- (در هر شماره ماهنامه دنیای تصویر، امیرحسین نوریان سردبیر دنیای تبلیغات، یکی از چهره ای شاخص سینما و تلویزیون را از منظر پرسونال برند در مطالبی مفصل تحلیل می کند. در شماره پیشین، شماره ۲۵۶ او به تحلیل محمد رضا گلزار از منظر برند پرداخته است که بخش کوچکی از آن را می خوانیم)

…همین که با اسم گلزار چندین فعالیت، و -نه ویژگی- آن هم همگی کمرنگ در ذهن می آید، گواه این است که اگر گلزار را برند بدانیم، دچار توهم برند شده ایم برایش. از این منظر – و البته به اشتباه- خیلی ها او را بخاطر حضور در چندین فعالیت لوکس و جذاب برند میدانند. اما این گمان هم با توضیحاتی که در ابتدا دادم در لایه اشتهار باقی می ماند و عملا گلزار در هیچ فعالیتی برند نشده است. مشکل بزرگترش این است که بر خلاف رقبایش، محبوب هم نشده و صرفا مردم از سر کنجکاوی یا بخاطر جذابیت های ظاهری اش او را دنبال می کنند و این مساله در فرایند برند سازی او آسیب های جدی وارد نموده است. شاید یکی دیگر از دلایلی که گلزار برند تصور می شود، همکاری اش به عنوان مدل با بنگاه های اقتصادی و تجاری به عنوان مانکن یا رول مدل باشد. البته این شاخه می توانست بیشترین قابلیت را برای برند شدن گلزار در این حوزه به ارمغان آورد که متاسفانه در این حوزه هم به شدت رفتارهایش ضد برندی و مانند فیلم بازی کردنش، بی برنامه است. شاید بارزترین اقدام حرفه ای اش دراین حوزه تصاویر شیک و خوش تیپ و خوش پوش در همکاری اش با ایکات به عنوان اولین مانکن تبلیغاتی قابل توجه بعد از انقلاب با فیزیکی استاندارد برای این کار بود که با همه نقاط قوت ظاهری گلزار همخوانی داشت و می توانست شروع خوبی برای برند سازی گلزار در این حوزه باشد که انتخاب های درستش با فرصت عدم داشتن رقیب جدی، ادامه پیدا نکرد. نقطه قوت گلزار فرم استاندارد و خوش استیل فیزیک و بدن در کنار چهره ای قابل توجه می باشد. با این حال او اخیرا سفیر هایپ در خاورمیانه شد که از منظر برندی آورده ای برایش ندارد. ولی در آخرین اقدام اشتباهش اخیرا مدل تبلغاتی شرکت G.U.M (گام باتلر) شده که به بهانه سلامتی لثه و دندان بر لبخند و خنده ی گلزار تاکید دارد. این در حالی است که یکی از نقاط ضعف بزرگ و توی چشم گلزار در همه فیلم هایش، خنده های زشت و مصنوعی اش است. یعنی نقطه ضعف گلزار، که ختی در بازیگری نقطه آزار دهنده بازی های اوست، کاملا برجسته شده است و باز هم با پوزی که گویی مانکن لباس است، لبخندی ساختگی بر صورتش دارد که می تواند پتانسیل های مدلینگ او را از منظر برند به چالش بکشد…

گلزار با کمی هوشمندی و برنامه ریزی از زمانی که به عنوان «خوش‌پوش‌ترین بازیگر سینمای ایران» در نظرسنجی مجله «زندگی ایرانی» در سال ۱۳۹۰ برگزیده شد، می توانست مسیر حرفه ای برند شدنش را به درستی طی کند که… (متن کامل این مطلب در ماهنامه دنیای تصویر ۲۵۶)