حضور بازیگران نقش داعشی فیلم “به وقت شام” با اسلحه و عربده کشی شان در یک بازار بزرگ برای مثلا تبلیغ فیلم، صرفا از منظر تبلیغات، غیر از “نفهمی تبلیغاتی” چیز دیگری نیست. طراحی که حتما برای فیلم و فروشش کار نمی کند و رعب و وحشت کاذب ایجاد شده در فضای امن بازار، انگیزه ای برای دیدن فیلم بوجود نخواهد آورد و قطعا عده ای را از تماشایش منصرف هم خواهد کرد. بخش دیگر این کج فهمی زشت، طبق معمول عدم درک مفهوم
وایرال با کارکرد تبلیغات است. که انچه در حال وایرال شدن است نه حس انگیزه و ترغیب تماشای به وقت شام، که یک نمایش کودکانه با طراحی غلط است که برای رسالت تبلیغاتی اش کار نخواهد کرد. تبلیغات قطعا باید برای مخاطبش طراحی شود و نه دل طراح و صاحب کارش. این است که بدون توجه به مسائل روانشناختی و جامعه شناختی مخاطب، طراحی هر تبلیغاتی ریسک جدی دارد.
عدم درک شرایط روحی مردم و جامعه، فشارهای همه جانبه عجیب و غریب جاری از نرخ دلار تا شهاب سنگ، و انجام این نمایش که مفهوم ضد تبلیغ را هم به چالش می کشد، غیر از یک کج فهمی و عدم درک ماهیت تبلیغات نیست.
معدل شعور درک تبلیغات و رسالتش در خروجیهای تبلیغات از سوی حجم قابل توجه طراحان و تولیدکنندگان تبلیغات کارنابلد در کل کشور بدون این کِیس های عجیب هم آنقدر پایین هست که حالا با اینها بیشتر نگرانش شویم.
لینک ویدیو:
https://t.me/donyaetablighat/16654