آموزشپیشنهاد سردبیر

عکس روابط عمومی؛ عکاسی تبلیغاتی یا فوتوژورنالیسم؟

دنیای تبلیغات – در عصر رسانه های دیجیتال یکی از مهمترین ابزارهای انتقال اطلاعات عکس و رسانه بصری است.آگاهی از این نوع رسانه به راحتی کسب نمی شود و علاوه بر دانش نیازمند تجربه است. این نیازمند استفاده از افراد حرفه ای و ابزارهای حرفه ای می باشد که روابط عمومی نباید خودش را از آن دور بداند.

به گزارش دنیای تبلیغات به نقل از شارا، روابط عمومی ها از عکس استفاده فراوانی می کنند. اما سوال اینجاست که چه نوع عکسی باید بیشتر مد نظر روابط عمومی قرار بگیرد. علاوه بر عکس صنعتی، عکاسی تبلیغاتی و فوتوژورنالیسم مهمترین گونه های عکس هستند که می توانند مورد استفاده روابط عمومی قرار بگیرند.

images?q=tbn:ANd9GcRh LrEkuKcNY4uiilo7tuec4Jml58qK 813B94gFzf1dUo gZ3 در عکس روابط عمومی؛ عکاسی تبلیغاتی یا فوتوژورنالیسم؟

عکاسی تبلیغاتی شاخه بسیار جذابی از عکاسی است به شرط آنکه عکاس بتواند تفکر و سلایق خود را در عکس بگنجاند. اگر با حوزه های دیگر عکاسی مقایسه کنیم می بینیم که تقریبا در هیچ یک از شاخه های عکاسی به اندازه عکاسی تبلیغاتی نظرات سفارش دهنده در کار دخیل نیست.

با توجه به این نکته مهم عکاسانی می توانند از کار خود لذت ببرند که عقاید کارفرما را در ذهن خود به دقت آنالیز کنند، نقاط ضعف و قوت نظرات وی را بررسی نمایند و با توجه به هدف نهایی کار، بعد از تصمیم گیری صحیح با استفاده از زبان تفاهم آمیز، تا حد امکان تفکر و سلیقه خود را به وی منتقل کنند و بعد از جلب موافقت وی عکسی بگیرند که ناشی از برآیند تفکرات کارشناسانه و نگاه زیبا شناسانه باشد. اما فوتوژورنالیسم دیگر صاحب کار ندارد و خبرنگار بدون تنظیم شرایط باید در شرایطی که برایش ایجاد می شود از زاویه ای که در آن قرار گرفته است عکاسی کند و بیشتر به پیش بینی های عکاس بستگی دارد.

بنابراین در عکاسی صنعتی و تبلیغاتی ما امکان دستکاری کامل در عکس را داریم اما در فوتوژورنالیسمباید بیشتر از این دو نوع عکاسی بر جریان رویداد مسلط باشیم و پیش بینی های خوبی بر اساس کادر و سوژه عکاسی بکنیم تا بتوانیم عکس های خوبی بگیریم. هر سه این عکاسی ها در روابط عمومی مورد استفاده قرار می گیرند اما اقتضائات زمانی برای نیاز به آنها بسیار اهمیت دارند.

عکاسی صنعتی تبلیغاتی در مقابل فوتوژورنالیسم
عکاسی صنعتی تبلیغاتی یکی از خدماتی ترین رشته‌های عکاسی است. در این رشته نه تنها باید حداکثر تسلط به تئوری و تکنیک را داشته باشیم بلکه به بسیاری از وسائل، علاوه بر دوربین احتیاج پیدا خواهیم کرد، از فون‌های رنگی تا میزهای مخصوص کار از وسائل جنبی نورپردازی‌های پیچیده تا سه پایه و پانتوگراف‌های بزرگ و از همه مهمتر استودیوهای عظیم و مملو از وسائل نورپردازی فقط بدرد عکسبرداری‌های صنعتی- تبلیغاتی می خورند.

هر گونه عکسی که در خدمت معرفی، تبلیغ و یا فروش تولیدات یا کالائی باشد، عکاسی صنعتی- تبلیغاتی به حساب می آید. یکایک مواد غذائی‌ها، انواع وسائل زندگی، هر نوع مبلمان و ماشین چه با حضور انسان چه بدون مدل در زمره عکس تبلیغاتی است. خطوط تولید، کارخانه‌های صنعتی و فنی در مراحل و زوایای مختلف عکاسی صنعتی محسوب می شوند. معمولاً این نوع عکاسی یک سفارش دهنده نیز دارد: صاحبان صنایع، ارگان های دولتی، بخش های اقتصادی و بازرگانی، روابط عمومی‌ها و سازمان های تبلیغاتی و در ضمن گرافیست‌ها و طراحان صنعتی- هنری، همه و همه سفارش دهنده و محتاجان و علاقمندان عکاسی صنعتی- تبلیغاتی هستند. بنابراین این نوع عکاسی در نوع خاصی از روابط عمومی ها مورد استفاده قرار می گیرند برخلاف عکاسی خبری که تقریبا شمولیت بیشتر دارد.

هر چه عکاس تبلیغاتی تجربه و اطلاعات بیشتری درباره‌ سفارشات حرفه‌ خود داشته باشد موفق‌تر و صاحب‌نام تر خواهد بود. تسلط و در اختیار داشتن وسائل و فضای مورد لزوم، رمز موفقیت عکاسان صنعتی است.

بطور مثال معرفی تصویری یک یخچال خانگی، از چیدمان مواد درون یخچال، مدل کدبانوی منزل و یک کودک در ضمن فضای واقعی یا ساختگی یک آشپزخانه در حد یک صحنه سینمائی دردسر و اشکال خواهد داشت، مضافاً اینکه نورپردازی این صحنه احتیاج به فلاش یا چراغ‌های متنوع و متعدد خواهد داشت. در ضمن عکاس نه تنها نورها را باید بشناسد بلکه فیلم، دوربین، لنز، سه پایه‌ی مناسب این عکسبرداری را نیز باید در اختیار داشته باشد. در این نوع عکاسی ما موظفیم گویاترین، بی عیب و نقص‌ترین و حرفه‌ای‌ترین عکس در خدمت صنعت و تبلیغات را بیاندازیم. البته هر چه سفارش دهندگان حرفه‌ای‌تر باشند و بتوانند بعضی از مسائل جانبی کار از قبیل چیدمان، زاویه و ژست مدل و سوژه را کمک کنند کار ما آسانتر خواهد شد و می توانیم تمرکز خود را روی نورپردازی و زیبائی، نور و رنگ صحنه و سوژه نموده و خانه آخر یک عکس یا اسلاید کاملاً حرفه‌ای تحویل بدهیم.

برای مسلط شدن به عکاسی تبلیغاتی باید تمرینات و درس های این رشته را در رابطه با ابعاد سوژه‌ مورد نظر تقسیم بندی کرد. هر دانشجو باید بداند که اگر سوژه‌ مورد نظر یک فضای شش متری دکور در پس زمینه‌ی خود دارد چه وسائل چه لنز و دوربین و چه نوع چراغ هائی لازم است. این یک فکر کودکانه و غیر حرفه‌ای است اگر فکر کنیم می توان با یک فلاش دستی و دوربین ۱۳۵ عکس حرفه‌ای انداخت. بنابراین در روابط عمومی شاید بتوانیم به راحتی از عکاسی خبری با یک دوربین معمولی بهره مند شویم اما برای این نوع عکاسی نیازمند متخصص و ابزار حرفه ای هستیم.

اگر قرار باشد اجاق گاز ۶ شعله همراه یخچال ساید بای ساید و سایر وسائل برقی در آشپزخانه‌ای وسیع همراه دو مدل زنده مادر و بچه عکاسی شود، نه تنها باید یکایک وسائل مورد نظر کاملاً واضح خوشرنگ و با ابعاد منطقی عکاسی شود بلکه تمام فضای آشپزخانه، قفسه‌ها، میز و صندلی‌ها و مدل‌های زنده نیز بسیار روشن و حرفه‌ای نورپردازی شوند.

حال اگر از تمام فضای عکس فوق فقط یک آب میوه گیری با نمایش مارک آن و همراه دست های کدبانوی منزل باید عکاسی شود، قوانین و وسائل بکلی عوض خواهد شد. از زاویه دوربین تا لنز آن از چراغ‌های مورد لزوم تا فضای تصویری باید تغییر کند و باز اگر از تمام فضای عکس اولیه یک لیوان آب پرتقال همراه یک پرتقال نصفه باید عکاسی شود. باز باید همه چیز را بهم ریخت و وسائل و دکور و نورها را در خدمت رنگ آب پرتقال و فرم اشتها آور پرتقال قرار داد. آخر کار اگر قرار باشد فقط از دو سه عدد قاشق و چنگال استیل مارک‌دار و گران قیمت موجود در دکور آشپزخانه فوق عکاسی کرد احتمالاً باید سوژه را به استودیوی عکاسی آورد و در یک حجله‌ نورانی سفید عکاسی کرد و احتیاجی به آشپزخانه و دکور نداریم.

شانس و موفقیت عکاسان در رشته‌ تبلیغاتی بیشتر مربوط به نیروی فکری و کمکی است که باعث دلگرمی و نجات آنها خواهد شد. طراحان هنری، مدیران فروش و گرافیست‌ها نیروی نجات بخش عکاس تبلیغاتی هستند. بیشتر مواقع طراحی دکور- چیدمان وسائل و از همه مهمتر زاویه‌ی دید شیئی مورد نظر را آنها انجام خواهند داد و عکاس وظیفه سنگین و حرفه‌ای نورپردازی، انتخاب فیلم و لنز مناسب را بعهده دارد. در دنیای حرفه‌ای عکاسی تبلیغاتی حداقل چهار نفر در خلق یک اثر شرکت دارند.

با توجه و دقت میتوان عکاسی تبلیغاتی را آسانتر سر و سامان داد:
در ضمن، عکاسی تبلیغاتی ممکن است همراه با مدل جاندار (انسان یا حیوان) باشد در این مواقع نه تنها نمی توان سوژه‌ اصلی را که یک سوژه تبلیغاتی است فدای جذاب‌تر شدن مدل زنده کرد بلکه بر عکس مدل زنده باید مانند هر وسیله یا تکنیک دیگر نیز در خدمت سوژه اصلی باشد. این بدان معناست که گاهی اوقات در بحث برندسازی شخصیتی که روابط عمومی ها باید از عکاسی تبلیغاتی استفاده کنند باید تکنیک های ویژه ای استفاده کنند تا بتوانند عکس هایی از یک شخص که احتمالا متحرک است بدست بیاورند. عکاسی از مقامات رسمی و کاندیداها در انتخابات از این دست هستند.

در پایان باید دانست که در عصر رسانه های دیجیتال یکی از مهمترین ابزارهای انتقال اطلاعات عکس و رسانه بصری است. آگاهی از این نوع رسانه به راحتی کسب نمی شود و علاوه بر دانش نیازمند تجربه است. این نیازمند استفاده از افراد حرفه ای و ابزارهای حرفه ای می باشد که روابط عمومی نباید خودش را از آن دور بداند. بلکه برای حضور قوی در عرصه افکار عمومی بایستی از این ابزارها نهایت استفاده را ببرد. چه عکس تبلیغاتی صنعتی و چه فوتوژورنالیسم در این مصاف جایگاه ویژه ای دارند که باید در نظر گرفته شود.

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]

سمانه پور محمد

کارشناس ارشد ارتباطات ,کارشناس رسانه و زبان انگليسي ,ويراستار کتب تخصصي بازاريابي

نوشته‌های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا