دنیای تبلیغات- بهاریه- مریم عربی- همیشه سال به روزهای پایانیاش که میرسد، به این فکر میافتم که کاش عیدهایمان مثل عیدهای قدیم بود. یک ماه تمام میدویدیم و میدویدیم تا توپ سال نو به صدا دربیاید و آن لحظه تاریخی ثبت شود. قدیمها میگفتند لحظه تحویل سال در هر حالی که باشی، تمام سال باید با آن حال و احوال سر کنی. همین میشد که آسمان هم به زمین میآمد، تمام رسم و رسومها را بجا میآوردیم و حاضر و آماده پای سفره هفتسین مینشستیم. اما چند سالی است که نه اسفندمان از آن اسفندهای قدیم است و نه عیدمان نوروز. یک چیزهایی از آن روزها میانمان باقی مانده، اما دیگر مثل قدیمها نیست. هنوز خیابانهایمان دم عید شلوغ میشود، اما کمتر کسی را پیدا میکنی که در گیر و دار شلوغیهای آخر سالی و رخوت تعطیلات بهاری، در قید و بند لباسهای نو و اسکناسهای تانخورده باشد. حالا پیوستن به کمپین تحریم سبزه و ماهی قرمز برایمان از تکمیل سفره هفتسین مهمتر شده و هر روز در دنیای مجازی به یک کمپین جدید دعوت میشویم که باورها و سنتهایمان را به چالش میکشد.
این روزهای آخر سال، در میان انبوه هدایای جذاب و خوش آب و رنگ تبلیغاتی، گاهی دلم برای سررسیدهای رنگ و رورفته و تقویمهای بیقواره رومیزی تنگ میشود؛ همانهایی که این روزها جایشان را به تنگهای بلور پر از تیلههای رنگی و بستههای فیلم و پاپ کورن و خوردنیهای جذاب و رنگارنگ دادهاند. دلم لک زده برای این که آخر سال، بعد از یک سال کارمندی، یک دسته اسکناس کاغذی عیدی بگیرم و وسط خرید هفتسین و لباس نو، لاغر شدن تدریجیاش را تماشا کنم. حالا همه چیزمان قشنگتر و زندگیمان راحتتر شده، اما یک چیزی این وسط گم شده که نه با خیابانگردی در شلوغیهای آخر سال خیابان جمهوری پیدا میشود و نه با سبز کردن سبزه هفتسین در بالکن کوچک خانه. همان بهتر که به کمپین تحریم خرید ماهیهای قرمز بیزبان بپیوندم و روزهای آخر سالم را با دغدغه تکمیل هفتسین بدون سبزه سر کنم.
مریم عربی؛ دبیر سرویس بازاریابی و تبلیغات روزنامه فرصت امروز