دنیای تبلیغات- (یادداشت امیرحسن نوریان، سردبیر دنیای تبلیغات برای ستون نقد هقته شنبه ها- روزنامه فرصت امروز)- مهم نیست که اسمش پلیس است یا نیروی انتظامی. مهم هم نیست که قبلا چه ها بوده. پلیس و کلانتری و کمیته و… اینهایش مهم نیست. اما مهم است که بعدا قرار شد این خرده برندهای مجزا، در قالب یک برند قدرتمند عمل کنند به اسم نیروی انتظامی و بعد قدرت تک تک این برندها به هم اضافه شود و یک برند خیلی قدرتمند را بسازد و همه این کارها و مواظبت ها و محافظت ها و رهنمون ها را با هم انجام دهد. کاری به اسم ها و دسته بندی هایشان نداریم. اما مساله اینجاست که به نظر می رسد اولا این برندها حداقل در حال حاضر باز دارند مجزا عمل می کنند و برند بزرگ و قوی تشکیل شده را خواسته یا ناخواسته به برند های کوچکتری تقسیم کرده اند. دوباره اگر کسی خلافی می کند که ربطی به راهنمایی و رانندگی ندارد و می بیند روی ماشین نیروی انتظامی کنارش نوشته راهنمایی و رانندگی با خیال راحت خلافش را ادامه می دهد. این یعنی ضعف برند قویی که قرار بود ایجاد شود و گام هایش برداشته شده بود. یا اگر دارد تخلف رانندگی می کند و می بیند روی ماشین نوشته کلانتری شماره فلان یا گشت فلان خیالش راحت است که از کنار خلافش عبور خواهند کرد. این ها آسیب های اولیه است.
اما به نظر می رسد مشکل اساسی لطمه به تصویر آن برند بزرگ و جامع الاختیار و قدرتمند از ناحیه نیروهای اجرایی بخش راهنمایی و رانندگی اش، به عنوان بخش بیشتر در معرض دید مخاطب، بیشتر است. لطمه دقیقا از تصاویری که قصد دارد آن برند قدرتمند در سطح کلان و استراتژیک ایجاد کند با آنچه مخاطب در برخود با خودش می بیند اتفاق می افتد. اینکه روی بیلبوردها، مامورین پلیس و راهنمایی و رانندگی با لبخند در حال گل دادن به مردم هستند و دقیقا حس دوستی و در کنار بودن و پناه را تداعی می کند -که خیلی هم خوب است و اساسا رسالتش همین هست- در قیاس با رفتار مامورینی که در تقاطع کناری چهار راه ها در شهرها یا پشت موانع در جاده ها کمین کرده اند و با رفتاری که ظاهر مچ گیرانه دارد برخود می کنند و این حس نا خوشایند اولویت جریمه کردن به هر بهانه ای تداعی می شود. این آسیب جدی است که باید نیروی انتظامی خیلی حواسش باشد. که رسالت پشت و پناه و محافظت و روابط اتفاقا عاطفی و روانی از جنس آرامشش، با این برخوردها به رفتارهای ضد برندش تبدیل نشود. که مخاطب با دیدن مامورش خدا را شکر نکند که این بار به بهانه ای جریمه اش نکرد. این است که اتفاقا همین تنبیه ها و جریمه ها می تواند خیلی ظاهر بهتری داشته باشد و حتی با سخت گیری های بیشتر، آن حس مراقبت و محافظت و پناه را ایجاد کند. برند نیروی انتظامی از جنس عاطفه، آرامش و امنیت است. آدم هایش باید سفیر این کلمات باشند. از ظاهر و برخودشان این حس باید تداعی شود. ولی گویا بین آنچه در سطح کلانش تصمیم گیری شده با آنچه مخصوصا از ناحیه ماموران راهنمایی و رانندگی اش ایجاد می شود تصویر برند در حال شکل گیری با ماهیت برند متضاد است. برند باید قدرت و اعتبارش را از حس خوب مشتریانش بگیرد نه از قدرت خود و ضعف از روی ناچاری آنها.
