نقدی جذاب و پر نکته بر بیلبوردهای بیمه سامان

دنیای تبلیغات- علیرا نصرتی- طراحی گرافیک ریاضی نیست و قوانین و مبانی طراحی گرافیک با جدول ضرب و چهارعمل اصلی فرق دارد. در ریاضی یک بعلاوه یک می شود دو، و ارزش دو از یک بیشتر است. اما در گرافیک، جمع جبری معنایی ندارد. ارزش بصری در یک اثر گرافیکی نتیجه دو برابرشدن یک عنصر نیست، بلکه نتیجه برهم کنش عناصر بصری است که با یک مهندسی خاص و هدفمند در کنارهم  قرارمی گیرند تا طراح را به هدف نهایی اش برسانند. در گرافیک نمی توانیم با دوبار تکرار کردن حروف یک کلمه ارزش آن کلمه را دوبرابر یا دو چندان کنیم. اگر چنین کاری کنیم، نتیجه اش می شود این:
ااططممیینناانن

کلمه مبهم و زشتی که نمی شود آن را خواند، چه برسد به اینکه به آن اطمینان کنیم. کلمه ای که موقع خواندنش لکنت زبان می گیریم. چرا مخاطب باید فکر کند که ااططممیینناانن، دو برابر بیشترازاطمینان ارزش دارد و دو برابر بیشتر می شود به آن اطمینان کرد؟
به این یکی دقت کنید:

آآررااممشش
آیا شما هنگام خواندن و دیدن آن احساس آرامش می کنید، آیا حس آرامشی که می دهد دو برابر است؟ آیا خوش آهنگ است؟ خوشگل است؟ حس خوبی دارد؟
این کمپین بیمه سامان است. ماجرا این است که بزرگترین بیمه آلمان با بیمه سامان قرارداد بسته و ظاهرا هدف کمپین این بوده که بگوید حالا بواسطه این اتفاق، به بیمه سامان دوبرابر بیشتر می شود اطمینان کرد.

ظاهرا این روزها در تبلیغات ایران، توجه مخاطب را جلب کردن، بزرگترین هدف کمپین هاست و بعد از آن دیگر مهم نیست که تبلیغ به مخاطب چه حسی بدهد و یا مخاطب چه تصوری از برند پیدا کند. مهم این است که بیلبورد دیده شود و دیگر خلاص!
به نظر من دراین کمپین بیمه سامان با لکنت زبان حرف میزند، حرف زدنی که هیچ اطمینان و آرامشی درآن نیست واحتمالا خدماتش هم مثل صحبت کردنش است!

حالا این تبلیغ را ببینید،

این بیلبورد توسط یک بنیاد هلندی برای روز جهانی لکنت زبان طراحی شده، یک تبلیغ فرهنگی که  قرار است رفتارمردم  را با افراد دارای لکنت زبان تغییر دهد. این بیلبورد به دلیل متفاوت بودن و ساختارشکنی در اجرا، به خوبی توجه مخاطب را جلب می کند. همان ایده تکرار حروف را هم دارد، اما بر خلاف کمپین بیمه سامان، ایده و اجرا و پیامی که  منتقل می کند، در هماهنگی و ارتباط منطقی و کاملی با هم هستند:
با کسانی که لکنت زبان دارند صبوری و مدارا کنید!