دنیای تبلیغات- دنیا خمامی– در روزگاری هستیم که دیگر هیچ اشتباهی نمی توان انجام داد چون فضای مجازی حکم دستنبد را پیدا کرده و آنقدر محکم دست خطاکار را می گیرد و قفل می کند که اگر انسان را جایز الخطا هم تصور کنیم با این فضای مجازی جوری دستها برای اشتباه بسته میشود که آن جایز بودن هم حقش از شما گرفته شود. باید چنان مراقب رفتار و کردار خود باشید که مباد یک خطا از شما سر بزند ؛ چون تازگی ها دهان مردم را هم میشود بست اما دهان فضای مجازی را نه! این اتفاق البته بدیهای زیادی دارد اما خوبیهایی هم دارد چراکه حداقل در سطح کلان باعث می شود کسی را که اسم و رسمی دارد محتاط کند و حواسجمع تا در پیشگاه مردم حقیقت را وارونه نکند.
روز دوشنبه ، روز عباس جدیدی در فضای مجازی بود و باعث شد جدیدی بفهمد که مردم در مقابل دروغ شنیدن بیرحم هستند و واکنششان شدید! ساختن این همه عکس فوتوشاپ شده عباس جدیدی کنار چهرهها ، اتفاقات مهم تاریخ و تابلوهای مهم نشان میدهد که مردم مشامشان به دروغ حساس شده و آن دروغ را به سرعت به سخره میگیرند ؛ این تنها واکنشی است که میتواند مسئول ، مدیر ، چهره یا ستاره را از حرکت اشتباهش آگاه کنند.
خیلی از چهرهها گاهی حواسشان نیست که راههای درست را برای محبوب شدن و به چشم مردم آمدن انتخاب کنند. (شبیه کاری که این چند روز سرمایهگذار سریال محبوب شبکه نمایش خانگی برای مخدوش کردن چهره کارگردان شناخته شده تلویزیون و سینما انجام داد) بعد از آن هم که فعل اشتباه رخ داد باز حواسشان نیست که راه درست را برای توجیه اقدام اشتباهشان انتخاب کنند و خرابترش میکنند. آقای جدیدی شما تصور می کردید اگر کنار مرحوم پورحیدری عکس بگیرید شمایل یک قهرمان را پیدا میکنید اما این اتفاق نیفتاد چون مردم تیزهوش هستند و از هتک حرمت فراری هستند و رسانه هم از دروغ خوشش نمیآید و دروغ را از کیلومترها دورتر تشخیص میدهد. این را هم ما می دانیم که پرستار هم از شما عکس اتفاقی نگرفت ؛ مثل همه آن عکس هایی که بعضی از خوانندهها سه سال قبل با مرتضی پاشایی و خیلیهای دیگر گرفتند و مردم به آنها هم واکنش نشان دادند و دیدیم که درنهایت زمستان تمام شد و روسیاهی…. شما در پیشگاه مردم و حتی روی آنتن زنده تلویزیون روی خط تماس تلفنی «تهران بیست» هم آمدید و به دروغ گفتید که حواستان به دوربین نبود شما حواستان به دوربین بود آقای جدیدی اما حواستان به هوش مردم نبود!
آنها هم با این همه واکنش (حتی گاهی بیرحمانه) به شما اثبات کردند که در «هایلایت» کردن اشتباهات خاطیان از هیچ اقدامی فروگذار نمیکنند. اما در درنهایت باید گفت این اتفاق در این مورد خاص به ما یادآوری کرد که اپیدمی به یاد آدمها بودن در واپسین دقایق زندگیشان را می توانیم به شکل دیگر هم در خودمان تقویت کنیم و در لحظات سربلندی و خوبشان هم ( به جای حسادت و پشت هم خالی کردن) یادشان باشیم و وقتهای دردناک بیماری و ملاقاتهای فرمایشی را فقط برای آنکه اثبات کنیم رفیق کسی هستیم انتخاب نکنیم.
دنیا خمامی- دبیر تلویزیون روزنامه صبا
(این مطلب در ستون سرمقاله روزنامه صبا مورخه ۱۸ آبان ۹۵ منتشر شده است)